45 ~ Ik wens jullie vrede

Lezen: Johannes 20:19-30

Shalom, beste Johannes!

Daar hield de Meester van hè… Jullie een beetje aan het schrikken maken. Plotseling staat hij in jullie midden, “Shalom!” – en dat terwijl de deur veilig op slot zat.

Er zijn tijden dat je elkaar geen hand of hug kunt geven. Soms moet je veilig afstand houden. Jezus raakte jullie niet aan maar liet bij binnenkomst zijn wonden zien om elke mogelijke twijfel weg te nemen. Kijk zelf maar: IK BEN het.

Opnieuw: “Ik wens jullie vrede”. Wat mooi is dit. Bange leerlingen, samengeschoold achter een gesloten deur, doodsbenauwd voor de dreiging van buiten. En dan is hij daar – in het hart van jullie angst – met een boodschap van vrede. Zo kennen wij onze Heer.

Het is me al eens eerder opgevallen, Johannes, maar nu merk ik het opnieuw op. Jezus heeft jullie de Trooster beloofd, maar op dit moment krijgen jullie al een voorschot. De Heer blaast zijn adem over jullie heen, geeft jullie inspiratie door de heilige Geest. Nu krijgen jullie bijzondere kracht met het onderscheidingsvermogen om te zien wie echt berouw heeft en wie niet. Vergeving is gratis, maar nooit goedkoop.

Thomas! Vriend! Waar was je? Jij was de dappere kerel die besloot om met Jezus mee te gaan – de dood tegemoet. Nuchter als je was voorzag je dat deze gang naar Jeruzalem zijn einde zou betekenen, maar je liep niet weg voor die uiterste consequentie: ‘Laten we meegaan om samen met Hem te sterven.’

De geschiedenis heeft deze dappere broer blijvend gekarakteriseerd als ‘ongelovig’ – maar daar is nog wel iets meer over te zeggen. Was Jezus boos op hem omdat hij er niet was? Was hij teleurgesteld omdat deze leerling niet kon geloven dat de Meester levend uit het graf was teruggekeerd? Zelf geloof ik dat niet. Jezus komt zelfs speciaal voor zijn trouwe vriend terug – acht dagen later. Hij laat zijn wonden zien en biedt zijn sceptische leerling tastbaar bewijs. Mooi als je geloven kan zonder te zien – maar ik weet zeker dat Jezus ook zielsveel van deze rationele, dappere leerling hield. Laten we hem voortaan trouwe Thomas noemen.

Vredevorst, welkom in ons midden. Shalom! Wij zien u niet maar we geloven wel dat u er bent. We zijn gelukkig – ook daarom.

Volwassen gelovigen raken niet in paniek als hun Heer uit beeld is. De zon gaat ook wel eens schuil achter de wolken, onze waarneming zegt niet alles. En we vertrouwen u, Heer – ook als we in het duister tasten over waar u bent en wat u doet. Of waarom u niets doet. Wij zijn hier. U bent gelukkig ook hier. Shalom, Meester!

Woorden om bij stil te staan (20:26-29)

Thomas was er nu ook bij. Zij hadden de deur op slot gedaan. Ineens was Jezus in hun midden. ‘Vrede,’ zei Hij. ‘Thomas, zie je mijn handen en mijn zij? Voel maar en twijfel niet meer. Geloof dat Ik leef!’ ‘Mijn Here en mijn God,’ zei Thomas.  ‘Geloof je het nu, omdat je Mij ziet?’ zei Jezus. ‘Gelukkig zijn de mensen die in Mij geloven zonder Mij gezien te hebben.’

Een lied van vrede: Peace Be With You – ADRIAN SNELL