Op afspraak op Urk voor een fun-shoot met die gigantische windmolens als achtergrond. Het idee was: contrasterende beelden van stoer en lief, industrial en landelijk. Uiteindelijk kozen we niet voor dit decor (grote foto onderaan) omdat je bij de vuurtoren ook een strandje met een molenpark op de achtergrond hebt én een keurig toiletgebouwtje waar je je rustig kunt omkleden.

Ik geniet van die imposante windmolens, maar ik snap heel goed dat de Urkers hier zelf heel gemengde gevoelens bij hebben. Eerst wordt bijna alles rond je eiland ingepolderd en de verbinding met open zee afgesloten door een enorme dijk. En in meer recente jaren bedenkt men dat het economisch en ecologisch wenselijk is om de horizon vol te bouwen met machtige molens. Eisen van de tijd en we profiteren er allemaal van, ik weet het. En hoe dubbel het ook is – die molens vind ik ook prachtig en ik was aangenaam verrast door het authentieke karakter van dit vissersdorp – niet alles is afgestemd op de toeristen.
Wie leeft er nu geïsoleerd?
Een jonge man die in alles voldeed aan het stereotype beeld dat je van een Urker kunt hebben (al zat hij in de bouw en niet in de visserij) wees me op een kroeg die overdag wél open was en waar je op het terras een bakkie koffie kon drinken. Mijn (foto)afspraak zat er al bij omdat we eerst even wilden bijpraten en de plannen samen verder wilden afstemmen. Maar de Urker die mij naar z’n kroeg geleid had schoof net zo gezellig aan. Ik ben dat niet gewend, bij ons moet je vooral iedereen met rust laten. We praten niet zomaar als onbekenden met elkaar, we nemen gewoonlijk niet plaats aan het tafeltje van een ander en al helemaal niet als alle andere tafeltjes nog vrij zijn. En zo hebben we in dit land steeds meer ingeleverd – misschien wel meer dan heel Urk door alle jaren heen.

Hallo Paul,
Wegens gebrek aan Facebook reageren we even zo. We hebben via via te horen gekregen over uw Facebook post over onze zoon, de jongen met de eend. Wat een leuk stukje om te lezen. Het lijkt Christian en Majoor (de eend) erg leuk om wat meer van die prachtige foto’s met u te maken.
Groeten Greta Post
Dag Greta,
We zijn twee jaar verder – ik hoop dat het goed gaat met Christian en Majoor! Het zijn rare tijden en aan mijn kant is er het nodige veranderd. Laat het me weten wanneer het toch nog mogelijk is om eens foto’s te komen manke – ik vind het nog altijd een leuk idee!
Groet
Paul
Hallo Paul,
Via via hebben wij bericht gekregen van uw Facebook post over de jongen met de eend uit Urk. Dit is onze zoon. Wat was het een leuk stukje om te lezen. Hij zou het heel leuk vinden om samen met z’n eend wat meer foto’s met u te maken.
Groeten Greta post
Dag Greta! Wat leuk om dit hier te lezen. Ik reageer in deze tijd niet steeds direct, dat heeft met mijn burnout te maken. Ik plan graag een nieuw bezoek in aan Urk. Sowieso leuk, maar zeker nu ik ook die foto’s mag maken! Ik laat graag van me horen! Hartelijke groet, Paul
Bedankt voor de reactie.
Een bezoek aan Urk is inderdaad altijd leuk. Christian zijn eend wordt door sommigen hier in het dorp al de Facebook eend genoemd. Op welke manier wilt u laten weten wanneer u komt?
Groeten greta
Dag Greta! Leuk om dit te lezen. Misschien is het handig om even via mail af te stemmen. Zou je me willen mailen? paulabspoel at icloud dot com
Dag Greta,
We zijn twee jaar verder – ik hoop dat het goed gaat met Christian en Majoor! Het zijn rare tijden en aan mijn kant is er het nodige veranderd. Laat het me weten wanneer het toch nog mogelijk is om eens foto’s te komen manke – ik vind het nog altijd een leuk idee!
Groet
Paul
Hoi Greta – heb je mijn mail ontvangen?