Het ligt niet aan de hemel

We hebben onze atmosfeer zo vervuild dat we op veel plaatsen de hemel niet kunnen zien. Ja, een overdaad van licht kan ook vervuiling zijn. Het noorderlicht kunnen wij in ons deel van de wereld zelden waarnemen, zelfs als we al het kunstlicht zouden doven. De sterrenhemel zou dan wel veel beter zichtbaar zijn…

Er zijn een paar momenten geweest dat ik werd overweldigd door de lichten van de nacht. Ik weet dat ik als tiener met astma wakker lag – op een stretcher in de voortent op een camping. Door het plastic raam zag ik de sterrenhemel en haalde ik troost uit het zien van een vallende ster. Ademgevend in plaats van adembenemend.

Later zijn er momenten geweest dat ik omhoog mocht zien in stille bewondering. Langs een snelweg op een parkeerplaats ergens in Frankrijk. Achteroverleunend in een campingstoel op een grasveldje in Luxemburg (luisterend naar ‘Met het oog op morgen’ zag ik voor het slapengaan de ene na de andere vallende ster door de avondhemel schieten). Op de Afsluitdijk tijdens een koude, heldere nacht. We missen door verduisterende omstandigheden veel lichtpuntjes, maar ze zijn er gelukkig wel…

Ik wilde eigenlijk alleen een fotoserie delen die ik zojuist op Instagram zag, maar de woorden komen als vanzelf. Klik op de link en swipe van 1 naar 10 voor lichtbeelden uit Noorwegen, gemaakt door . In het hoge noorden kan het ijzig koud en glashelder zijn. De mensen leven daar een groot deel van het jaar met weinig tot geen zonlicht, dus dit zal wel hun troostprijs zijn. Het schijnt dat ze onevenredig veel naar de fles grijpen en geplaagd kunnen worden door depressies en melancholie (dat laatste hoeft geen plaag te zijn!). Maar ze hebben gelukkig ook warme sauna’s, goede boeken en films – er zijn op aarde slechtere plekken om te verblijven.

Geniet van schoonheid. Bedenk daarbij dat diepe duisternis ons de ogen kan openen voor de beeldende kunst van het hemelse licht.