16 ~ Verplicht vrolijk zijn!

Beste Johannes,

Gelovigen staan in onze tijd niet echt bekend als uitbundige feestvierders. De feesten die wij vieren hebben vaak een serieuze ondertoon en matigheid en zelfbeheersing beschouwen wij als belangrijke deugden. Er zijn gelukkig wel blije gelovigen die gezellig feest met elkaar kunnen vieren, maar ik vraag me af hoeveel christenen zich hossend en jubelend in een reidans scharen en het Woord juichend hoog houden.

Ik vind het mooi dat het joodse volk een speciaal feest genaamd Simchat Thora oftewel Vreugde der Wet heeft, een vrolijke viering waarbij gedankt wordt voor de Thora – de eerste vijf boekrollen van de bijbel. Met de heilige Schrift op de arm dansen de gelovigen door de synagoge – samen met de kinderen. Zo laat je de volgende generatie zien hoe fijn het is dat er regels en afspraken zijn die recht en gerechtigheid moeten beschermen!

Maar nu bepaal je ons bij een ander feest: Soekot (Loofhuttenfeest). Dat feest duurt maar liefst zeven dagen, zo lees ik! Wij vinden het in onze tijd al bijzonder als een feest twee dagen duurt… Ik heb begrepen dat het joodse volk in die dagen de tijd herdenkt dat zij in hutten en tenten moesten wonen op hun weg naar het beloofde land. Het doet me denken aan wat wij in onze tijd ‘vakantie’ noemen – ook dan kiezen veel mensen tijdelijk voor een eenvoudig leven…

Onder een dak van takken en bladeren genieten grote en kleine mensen samen van de maaltijden en ’s nachts kun je liggend op je matrasje dwars door het dak de sterrenhemel bewonderen. Zo word je bij je eigen kwetsbaarheid bepaald en ga je weer beseffen dat materiële rijkdom ook niet alles is. Om ervoor te zorgen dat er bij al het feestgedruis ook wat serieuze bezinning is, leest men in de synagoge het boek Prediker. Dat geschrift is inderdaad bij uitstek geschikt om te relativeren, maar het bevat ook woorden die ons oproepen blij te zijn: ‘Ga daarom maar gewoon door met eten en drinken en wees er blij mee, want zo heeft God het altijd al gewild.’

Gewoon doorgaan met eten en drinken. Dat is vandaag ook heel goede raad, Johannes, je moest eens weten! En blij zijn, dankbaar… dat wil ik ook ter harte nemen. Ik begrijp zelfs dat vreugde tijdens het Loofhuttenfeest volgens het wetboek Leviticus voorgeschreven was: ‘Vier zeven dagen lang een vrolijk feest voor de Here.’ Nou, vooruit dan maar!

Het Loofhuttenfeest bepaalt de gelovigen ook bij het verlangen naar de Messias en zijn Vrederijk. Feitelijk leven we nu allemaal nog maar in tijdelijke onderkomens, op weg naar het Beloofde Land. Ooit zal de Messias altijd bij ons zijn, met ons wonen – of, zoals je het zelf genoemd hebt: komen tabernakelen… ‘Het Woord werd een mens en leefde een tijdlang onder ons.’ Nu is wel duidelijk wat je daarmee bedoelt en we zien uit naar de dag dat de tijdelijkheid is opgeheven!

De Aanwezigheid van God, de Sjechina, verscheen in Hoogsteigen Persoon in de tempel en is plots het Middelpunt van het feest! Iedereen blij! Nou ja, bijna iedereen…

Heer Jezus! Op het hoogtepunt van het Loofhuttenfeest gaat u staan en zijn alle ogen op u gericht – zoals dat hoort. Uw woorden schallen over de voorhof van de tempel en zijn niet voor tweeërlei uitleg vatbaar: ‘Als u dorst hebt, kom dan bij Mij om te drinken!’ Wij weten dat u met levend water de Geest bedoelt die ons diepe blijdschap en vrede geeft, ons inspireert, troost en bemoedigt. Het Woord is mens geworden en laat luid en duidelijk van zich horen op de plaats waar het de meeste indruk maakt: de tempel in Jeruzalem. We stellen ons de blijdschap voor, maar ook de chaos en verwarring…

De woorden van de profeet Jesaja stromen door de eeuwen heen en komen uit waar u verschijnt: ‘Vol vreugde zullen jullie water putten uit de bron van de redding…’

Kom Jezus, vul ons hart vandaag opnieuw met uw blijdschap en kracht. Laat de inspiratie en de vreugde van uw Geest door en uit ons stromen zodat iedereen ervan kan meegenieten.

Een lied voor onderweg: I Am – INFLUENCE MUSIC & MELODY NOEL ft. WILLIAM MATTHEWS