15 ~ Jezus tussen de feestgangers

Lezen: Johannes 7:1-31

Beste Johannes,

Onze Meester is ongrijpbaar. En vaak moeilijk te begrijpen. Dat ben je wel met me eens, hè? Gelukkig geef jij naast de verslaglegging ook regelmatig een toelichting, alsof je in onze oren fluistert wat er werkelijk speelt. Het zijn serieuze gebeurtenissen waar je over schrijft, maar ik moet je toch melden dat je een goed verteller bent en dat je met regelmaat ervoor zorgt dat mijn wenkbrauwen of mondhoeken omhoog gaan. Soms zelfs allebei tegelijk en je wilt niet weten hoe dat eruitziet.

Dat is overigens grappig. Jij ziet mij niet en ik zie jou niet. Toch heb ik het gevoel dat ik je vrij goed heb leren kennen door de woorden die je hebt achtergelaten. Komt er een dag dat we het samen over deze correspondentie kunnen hebben?

Enfin. Jezus gaat niet naar het feest. Zegt hij. En dan gaat hij toch. Hebben we hem nu op een slim leugentje betrapt? Ik ben de laatste die dit zal beweren, en jij kunt al helemaal geen kwaad woord over de Meester zeggen. Maar toch gebeurt hier iets opmerkelijks. ‘De indruk wekken’ is kennelijk een bruikbare strategie voor integere mensen. Soms moet je wel. Jezus wekt de indruk dat hij niet komt, maar dan vertrekt hij zo onopvallend mogelijk en duikt hij onverwachts op midden tussen de feestgangers. Meesterlijk!

Jezus had broers. Halfbroers, zo je wilt. Jongere broers, in elk geval. En wat zussen… maar die lijken niet in tel en je vertelt ons verder niets. Dat zijn dingen die ik nou ook graag had willen weten, Johannes, maar je kunt niet alles vertellen. De broers geloofden niet in Jezus. Nóg niet. En alsof dat al niet erg genoeg is, ze daagden hem ook nog eens uit om te gaan stunten in Jeruzalem – de plek waar zijn tegenstanders op de uitkijk stonden om hem te grazen te nemen.

Loofhuttenfeest. Een vreugdevol oogstfeest, een feestelijke herdenking van een volk onderweg. ‘Jullie kunnen gaan wanneer je wilt…’, zegt Jezus. En vervolgens lees ik tot driemaal toe: ‘nog niet’. Dat wil zeggen: Jezus laat weten dat ze zonder hem kunnen gaan – zelf gaat hij nog niet. Het is bekend: Jezus redt Zich wel, hij kan prima alleen reizen.

Maar hij gaat dus toch. En hij staat daar zomaar ineens in de tempel en spreekt woorden van wijsheid die zijn toehoorders versteld doen staan. Met open mond zeggen ze: ‘Waar haalt Hij die kennis vandaan? Hij heeft niet eens gestudeerd!’

Ik lees deze woorden die jij gehoord hebt van Jezus: ‘Wie zijn eigen ideeën verkondigt, zoekt zijn eigen eer.’ Nog meer dan ooit besef ik dat ik moet oppassen met het ventileren van eigen meningen. Mijn benadering van het Woord moet zijn: wat heeft de Geest mij te zeggen – en niet: wat past er prettig bij mijn visie en wat spreekt mij aan?

Jezus houdt de regie in handen. Hij komt wanneer hij wil en is uit beeld voor men het merkt. Zijn broers zeiden: ‘Wie bekend wil worden, kan niet achter de schermen blijven. Als U werkelijk zo groot bent, laat het dan aan de wereld zien.’ Dat zijn geen woorden van liefhebbende broers. En al helemaal niet als je weet dat Jezus gevaar liep in Jeruzalem. Maar de Meester laat zich niet in de val lokken en hij werkt juist graag achter de schermen. Nog altijd.

Heer! Het is niet oneerbiedig bedoeld maar ik moet een beetje om u lachen. Niet spottend, absoluut niet, het is juist een liefhebbende lach die past bij humor voor gevorderden. Zoals u optrad, zoals u sprak… Ha! Uw tegenstanders kregen geen enkele grip op u en pas wanneer de Vader besloot dat de tijd gekomen was liet u zich uit vrije wil gevangennemen en executeren. Dat zijn geen zaken die een lach opwekken. Al moet ik zeggen: nu noemen we uw sterfdag Goede Vrijdag omdat op die dag al uw tegenstanders ontwapend, ontmaskerd en onttroond werden.

Woorden om bij stil te staan (7:17-18)

Als iemand ernaar verlangt Gods wil te doen, zal Hij kunnen onderscheiden of mijn woorden van God komen of van Mijzelf. Wie zijn eigen ideeën verkondigt, zoekt zijn eigen eer. Maar wie de eer zoekt van degene die hem gestuurd heeft, heeft geen verkeerde bedoelingen. Zo iemand is betrouwbaar.

Een lied voor onderweg: Blue Colar Praise – COMMON HYMNAL

“Hij heeft niet eens gestudeerd” zeiden de betweters over Jezus. Terwijl er niemand zo wijs was als hij. De Meester omringde zich graag met gewone mensen: handarbeiders, vissers… en individuen met ‘een zekere reputatie’. Jezus voelde zich kennelijk als Meester Timmerman uitstekend thuis tussen mensen met eelt op hun handen. Let’s Give Him Some Blue Collar Praise!