
Op de valreep mag ik ‘m halen: mijn boosterprik. Gisteren kwam ik nog niet in aanmerking, maar vandaag werd ik door alle digitale poortjes toegelaten. Geboren in 1961 (net nog), de laatste prik meer dan 3 maanden geleden in de bovenarm ontvangen (dat moesten er gisteren nog minstens 6 zijn), en verder op geen enkele wijze gediskwalificeerd. Wel ongemakkelijk geprivilegieerd. De priklocaties die ik automatisch kreeg voorgeschoteld bevinden zich alle drie min of meer in mijn regio. Het probleem is alleen dat ik op de drie voorgestelde data zelf niet in eigen territorium ben. Dus nu heb ik mezelf een andere postcode aangemeten en mag ik me melden op een plaats in de buurt van ons tijdelijke verblijf. Vóór de jaarwisseling heb ik mijn oppepper te pakken, als er geen onverwachte dingen gebeuren.
De foto bij deze blogpost is ook gemaakt tegen de jaarwisseling op een locatie elders. We verbleven destijds (2009/2010) wat dagen in Pingjum en ik werd vriendelijk gesommeerd met camera naar buiten te gaan om dit winterse tafereel niet te missen. Ik schoot een serie foto’s met mijn Kodak EasyShare en durf ze nog altijd te tonen naast alle beelden die ik later maakte met camera’s van veel hogere kwaliteit en prijsniveau. De fotograaf maakt de foto, maar het beeld moet zich uiteraard wel aandienen.
MONDAY BOOSTERS
Tussen 2005 en 2006 plaatste ik mijn Monday Boosters online. Ergens in een uithoek van het internet zijn mijn naar het Engels omgezette Oppeppers nog terug te vinden voor wie enigszins wegwijs op het internet is (of voor wie gemakshalve op de links klikt). Ik voelde me geroepen om elke week een bemoedigende tekst te schrijven, voor mezelf – maar zeker ook voor anderen. Er is ooit een Oppeppers boekje verschenen van mijn hand, maar daarbij is alleen dezelfde titel gebruikt. Ik ging verder met mijn Reflecties op Johannes en uiteindelijk belandden die overdenkingen in uitgewerkte vorm in Jesus was a fisherman’s friend. De productie is daarna niet stilgevallen, al heb ik vooral de versterker gezet op het schrijfwerk van anderen.
Nog steeds voel ik me geroepen prikkelende teksten uit te delen in print en online. Een dosis inspiratie, een kleine bijdrage aan je geestelijke weerbaarheid, een onzichtbaar beschermlaagje tegen alle narigheid die op onze weg kan komen. Het meest recent mocht ik in goed gezelschap 15 meditaties bijdragen aan het bijbels dagboek Geloofsmomenten. Omdat ik dit evangelische boekenbal mocht openen kun je 14 van mijn bijdragen gratis (!) lezen bij Bol punt com. Maar die 15e overdenking gaat over Romeinen 8 (mijn meest geliefde bijbelhoofdstuk) en heeft als titel Hoop en vertrouwen meegekregen. Dat wil je toch niet missen? En dan volgen er nog zo’n 350 meditaties van mensen die elk op eigen wijze het Licht reflecteren.
Werp je brood uit op het water…
Gisteren heb ik dit weblog heropend. Niemand heeft daar om gevraagd en ik weet niet wie er vandaag de dag nog de moeite neemt om Facebook, Twitter en Instagram te verlaten. De meeste blogs zijn morsdood, maar ik geloof heilig in de opstanding.
Misschien komt er in deze tijd van boostervaccinaties nog wel eens een dolende ziel op een van mijn oude blogs terecht. Ik neem niet de tijd om mijn teksten zelf te herlezen – ik schrijf al sinds ca. 2005 vanuit de opdracht: Werp je brood uit op het water, want je vindt het later weer terug. (Prediker 11:1 – wat volgt op deze wijze woorden is ook het overdenken waard).
Wat is er zoal gebeurd met mijn Oppeppers en Boosters? Wat kruimeltjes zijn weer op eigen kust aangespoeld. Bijvoorbeeld vanuit Suriname waar Rob Sussenbach met behulp van Babelfish van Altavista (ja, het is lang geleden) mijn teksten vanuit het Engels naar het Chinees vertaalde zodat hij deze op de straten van Paramaribo aan een aantal plaatsgenoten van Chinese afkomst kon uitdelen. Dit verzin ik niet! Inmiddels heeft Rob zelf de Grote Oversteek gemaakt en ik geloof dat hij nu met alle heiligen samen geniet van de hoogte, de lengte, de breedte én de diepte* van Christus’ volmaakte, eeuwige liefde.
Houd er maar rekening mee dat ik in de tussentijd hier beneden woorden en beelden blijf delen tot mijn laatste adem.
* Let wel: dat zijn 4 dimensies. Tel ze zelf na in Efeziërs 3:18
Voel je vrij en reageer