Lezen: Johannes 13:1-20
Beste Johannes,
Het is iets om dankbaar voor te zijn wanneer je, zoals ik, bent opgegroeid met de bijbel. Het gebeurt me niet meer dat ik bijvoorbeeld in jouw verslag lees en een voor mij totaal onbekende geschiedenis tegenkom, maar het gebeurt me voortdurend dat ik in een vertrouwd verhaal nieuwe lagen en wijsheden ontdek. Heb jij, nadat je deze woorden opschreef, ook steeds meer licht ontvangen door de Geest van God of zag je alles meteen?
Ik zie het beeld van een boekrol voor me, jij bladerde niet zoals wij dat doen, je scrolde. Ach wacht, dat doen wij vandaag de dag ook weer, maar dan op een beeldscherm. Ik kan het je moeilijk uitleggen, maar neem van mij aan dat het een vergelijkbaar principe is. We laten de woorden aan ons voorbij trekken, drinken ze in en de tekst gaat steeds verder open. En er gebeurt iets bijzonders wanneer het om tekst uit de bijbel gaat, zo heb ik mogen ontdekken. Het maakt niet uit van welk materiaal ik de woorden lees. Als ik de bijbeltekst biddend lees, vragend om het licht van Gods Geest, dan lijkt het wel of de woorden in mijn binnenste tot leven komen. Je weet vast wel wat ik bedoel!
Het ligt voor de hand om het bekende verhaal van de voetwassing te lezen en de ware conclusies te trekken die iedereen trekt: Jezus heeft ons een goed voorbeeld van nederigheid en dienstbaarheid gegeven en roept ons op hem daarin te volgen. Als de Meester niet te groot of belangrijk was om neer te knielen en een ander een dienst te bewijzen, dan zijn wij dat zeker niet! Die les moeten we ook vandaag steeds opnieuw leren.
Ik moet eerlijk gezegd wel een beetje lachen op Petrus en zijn impulsieve reacties. Je hebt hem met een paar woorden treffend neergezet! Ik zie hem verontwaardigd staan, zwaaiend met zijn armen. Jezus zit met een waterkom en een doek geknield aan zijn voeten, klaar om het werk van een dienaar te doen en het vuil van Petrus’ voeten weg te wassen. Deed Jezus dit omdat jullie er geen zin in hadden en op elkaar zaten te wachten? Dat vertel je ons niet. Maar het is wel duidelijk dat het niet de bedoeling was dat de Meester zelf deze nederige taak zou verrichten. Ik zie en hoor Petrus in gedachten en ik begrijp zijn protest: ‘Here, U gaat mijn voeten toch niet wassen? Geen sprake van! Ik wil niet dat U mijn voeten wast!’
Je vertelt ons dat de Meester een toelichting geeft en ook voor ons is dit het signaal dat we niet te snel moeten denken dat we het onderwijs direct helemaal begrepen hebben: ‘Nu begrijp je nog niet waarom Ik dit doe, maar later wel.’
Petrus laat zijn protest verstommen zodra hij te horen krijgt dat hij alleen bij Jezus hoort wanneer hij zich door de Meester wil laten dienen. Zijn lichaam is al schoongewassen toen hij die ochtend in bad ging, maar zijn voeten zijn door het vuil van de aarde opnieuw vies geworden. Dat gebeurt nu eenmaal wanneer we in deze stoffige wereld rondlopen. Petrus roept dat Jezus hem ‘dan maar helemaal’ moet wassen, maar als je schoon bent ben je schoon – nog een keer wassen is overbodig, legt de Meester uit.
Woorden om bij stil te staan (13:18)
‘Jezus wist wie van zijn vrienden een verrader was. “Hij die regelmatig met Mij at, heeft zich tegen Mij gekeerd.” Ik vertel het nu alvast. Als het dan gebeurt, zullen jullie geloven dat Ik ben die Ik ben.’
Meester Jezus, wat heeft u ons een indrukwekkend voorbeeld van nederigheid en dienstbaarheid gegeven. Maak ons meer zoals u, zodat we bereid zijn te knielen en het eenvoudige werk van een dienaar te doen.
U ziet het vuil dat wij hier op aarde hebben opgelopen. Het stof van de weg schudden we van onze voeten wanneer iemand ons niet gastvrij ontvangt wanneer wij komen in uw Naam. Elk huis dat we betreden willen we begroeten met uw shalom en voor onze broeders en zusters willen we knielen om in nederigheid voor elkaar te zorgen, elkaars lasten te dragen – uw voorbeeld volgend – tot de Weg ten einde is en we samen in uw eeuwige shalom thuis zullen komen. Schoongewassen door wat u voor ons gedaan hebt!
Een lied voor onderweg: The Servant King – GRAHAM KENDRICK
Voel je vrij en reageer