26 ~ Zondag 4: de ware aard komt naar buiten

Lezen: Johanns 12:1-26

Beste Johannes,

Ik zie het helemaal voor me! Jezus verricht een ongelofelijk wonder door Lazarus uit het graf terug tot leven te roepen. Absoluut onmogelijk! Maar het gebeurde toch. Jouw volksgenoten hadden massaal in de gaten dat er iets onvoorstelbaar miraculeus was gebeurd en ze wilden zowel Jezus als de door hem uit de dood opgewekte Lazarus met eigen ogen zien. Meer nog: Jezus verdiende een feestelijk onthaal want met zo’n man kun je als volk de toekomst in en de vijand aan! Hosanna voor de nieuwe koning!

Maar ik laat me meeslepen. Je vertelt eerst dat Jezus te gast was bij de mensen in Bethanië waar ter ere van hem een feestmaal was bereid. Jezus laat het zich welgevallen en staat zelfs toe dat Maria dure nardusolie aan hem ‘verspilt’ door de kostbare vloeistof over zijn voeten te gieten en daarna met haar lange haren zijn voeten af te drogen. Laten we zeggen dat dit geen alledaags tafereel was en dat een joodse man in normale omstandigheden in verlegenheid zou worden gebracht door zo’n intieme handeling in aanwezigheid van zovelen. Maar Jezus zag het hart van Maria en kende en benoemde de diepere symbolische betekenis van wat hier gebeurde.

De ware aard van Maria komt naar buiten als de heerlijke geur van nardusolie de ruimte vult. Dit ruikt naar liefde, eerbied en dankbaarheid. Op hetzelfde moment wordt ook de ware aard van Judas waarneembaar. Jij vertelt ons dat hij een dief was, dat hij als kasbewaarder af en toe wat geld achteroverdrukte. Zijn protest tegen deze ‘verspilling’ had niets te maken met zorg voor arme mensen, maar alles met zijn hebzucht. En Jezus doorziet ook Judas’ ware aard en laat zich niets wijsmaken.

Een koning op een ezel – het zal een profetisch beeld zijn, Johannes – ik geloof je meteen. Maar in onze ogen is een ezel niet het meest indrukwekkende vervoermiddel voor een koning. Was er geen vurig paard beschikbaar? Er is vast veel meer over te zeggen maar het beeld van Jezus op een ezel bevalt me wel. Hier is geen koning die erop uit is zoveel mogelijk indruk te maken, hier is de nederige knecht die dienen wil en alles doet tot eer van zijn Vader in de hemel.

‘Zijn leerlingen begrepen toen nog niet wat dit allemaal betekende,’ vertel je ons. Ik neem aan dat je jezelf daar ook onder schaart? Het is met de kennis achteraf gemakkelijk om allerlei conclusies te trekken, maar jullie zaten middenin deze gebeurtenissen en ik kan me voorstellen dat jullie je ook hebben laten meeslepen door het enthousiasme van het volk. Dit was wel jullie Heer die toegejuicht werd, jullie hoorden bij de winnaar! Hier is de nieuwe Koning, de Bevrijder van Israël! Hosanna! Zong je zelf ook mee?

Jezus’ tegenstanders lieten ook hun ware aard zien, zij het niet zo openlijk. Ze zagen in Jezus een groot gevaar dat zo snel mogelijk bedwongen en uitgeschakeld moest worden. En als ze dan toch bezig waren met het beramen van moorden, dan moest Lazarus er ook maar opnieuw aan geloven: weg met die wandelende reclame voor Jezus!

‘Het helpt allemaal niets! De hele wereld loopt achter Hem aan,’ zeiden zij tegen elkaar. Kennelijk heb je dat via-via gehoord, of ving je het rechtstreeks op? Hoe dan ook, het is een opmerking die tot nadenken stemt. Ja, Jezus is hier op het hoogtepunt van zijn populariteit, hij kan niet meer stuk bij de massa en de wereld ligt aan zijn voeten. Maar we weten hoe betrekkelijk de volksgunst is en hoe kort van memorie de mens kan zijn.

Heer Jezus! Wat een ontroerend beeld, die lieve Maria die neerknielt om haar dure nardusolie uit te gieten over uw voeten. Het was haar dankbaarheid, haar eerbetoon. En wat moet het een feest geweest zijn om u door de straten te zien gaan – toegejuicht door uw volksgenoten. Of heeft u de hele tijd deze uitingen van waardering als pijnlijk ervaren? Wist u al hoe het precies verder zou gaan? Er kwamen zelfs mensen uit het buitenland op u af – dit was uw kans op een internationele doorbraak. Maar het is duidelijk – u liet zich niet leiden door ambities maar door gehoorzaamheid. Wat een weg bent u gegaan, wat een voorbeeld van nederige zorg en liefde heeft u ons gegeven!

Woorden om bij stil te staan: (12:24-26)

‘Wat Ik jullie zeg, is de waarheid: een tarwekorrel moet in de aarde vallen en sterven, anders blijft het alleen maar één tarwekorrel. Maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort. Wie zijn leven liefheeft, raakt het kwijt. Maar wie zijn leven in deze wereld niet liefheeft, zal het behouden en eeuwig leven. Als iemand Mij dient, moet hij Mij volgen. En waar Ik ben, moet ook mijn dienaar zijn. Als iemand Mij dient, zal de Vader hem eren.

Een lied voor onderweg: On My Knees (Jaci Velasquez) – CHRISTIANA BOHORQUEZ