12 ~ Zondag 2: Ik weet wel waarom u mij zoekt

Lezen: Johannes 6:22-28

Beste Johannes,

Op onze weg naar Pasen zijn we bij de tweede zondag aangekomen. Tijd voor een moment van rust en bezinning. Waarom lopen wij eigenlijk in dat oude spoor van Jezus? Waar brengt het ons heen en is dat wel de plek waar wij willen zijn?

Vandaag is het een goede dag om over onze motieven na te denken. Stel je voor dat je van iemand houdt alleen omdat hij of zij je zoveel te bieden heeft. Johannes, deze vraag wil ik vandaag overdenken: gaat het ons om de geschenken of om de gever? Natuurlijk gaat echte liefde op zoek naar het hart van de ander. De belangstelling wordt niet minder als het even tegenzit of wanneer een relatie ook om investeringen van jouw kant vraagt.

De mensen liepen achter Jezus aan omdat hij hen iets te bieden had. Dat was in elk geval waar voor de menigte die de Meester volgde rond het meer van Galilea. Kapernaum was zijn woonplaats en uitvalsbasis. Maar de massa wist hem overal te vinden en gunde hem amper rust, zo maak je ons duidelijk.

Johannes, aan de ene kant lijkt het erop dat de mensen voor de wonderen kwamen. Ze brachten hun zieken bij Jezus omdat zij hoopten op genezing. Daar lijkt mij op zich niets mis mee. Maar de mensen die achter Jezus aankomen nadat hij met zijn leerlingen is teruggekeerd naar Kapernaum lijken meer op stalkers dan op volgelingen. Hun motief wordt door Jezus blootgelegd:

‘Ik weet wel waarom u mij zoekt. U komt niet om de wonderen die u hebt gezien, maar omdat Ik u volop te eten heb gegeven.’

Wanneer je in een situatie van afhankelijkheid zit, is het fijn dat er anderen voor je kunnen zorgen. En het is belangrijk dat er in onze basisbehoeften wordt voorzien. Maar zijn we mogelijk inmiddels in staat om meer op onze eigen benen te gaan staan en is het niet eens tijd om te gaan denken aan wat anderen van ons nodig hebben? De diepste honger is niet te stillen door het vullen van magen. Het draait in de liefde niet alleen om het bevredigen van onze eigen lusten.

Heer, we willen u volgen. Maar niet zonder zelf na te denken. Wat drijft ons? Wat bezielt ons? Het is wel fijn om ergens bij te horen en ondersteund te worden door de inspanningen van anderen. Maar wat kunnen we zelf doen? Wat vraagt u van ons en hoe kunnen we leren niet gericht te zijn op de gaven maar op de Gever? Leer ons uw weg. We nemen uw genade in dank aan, maar willen niet vervallen in consumentengedrag. We staren ons niet langer blind op wat we allemaal ontvangen kunnen, het volgen van u mag ons ook wat kosten. We willen uw hart zoeken en uw onbaatzuchtige liefde door- en teruggeven.

Woorden om bij stil te staan (6:27)

Werk niet voor gewoon voedsel, dat vergaat, maar werk voor het voedsel dat blijft en waardoor u eeuwig leven krijgt.

Een lied voor onderweg: Blinded By Your Grace – STORMZY