07 ~ Zonder omweg

Lezen: Johannes 4:1-42

Beste Johannes,

Gisteren dachten we nog even dat Jezus door zelf te dopen persoonlijk de concurrentie aanging met Johannes de Doper, maar vandaag neem je dat misverstand direct uit de wereld. Jezus liet het dopen aan zijn leerlingen over. Je vertelt ons dat Jezus juist moeilijkheden uit de weg ging door uit dit gebied te vertrekken.

Jezus verliet Judea om naar Galilea te gaan. Lopend, dwars door bergachtig gebied. Als ik naar een landkaartje kijk dan voert de kortste route dwars door Samaria, maar dat is nog altijd een afstand van zo’n 80 kilometer. Bij elkaar ruim 13 uur wandeltijd – ik heb het even opgezocht. Verderop schrijf je terloops: ‘Joden gaan niet met Samaritanen om’. Ik heb begrepen dat jouw volksgenoten een enorme omweg maakten om het Samaritaanse gebied te ontlopen. Jezus had daar kennelijk geen boodschap aan en moest juist door dit gebied trekken!

De meeste grenzen zijn bedacht door mensen. Jezus stoort zich daar gelukkig niet aan! Ik vind het belangrijk om daar even rustig bij stil te staan, Johannes. In onze tijd zijn we grenzen plotseling weer heel belangrijk gaan vinden en willen we ‘vreemdelingen’ ook weer buiten sluiten.

Over grenzen en vooroordelen gesproken… Een man ontmoet een vrouw bij de waterput. De verhalen uit het oude testament roepen gelijk het beeld op van een plaats waar een man een huwbare vrouw kan ontmoeten. Je hoeft dat er niet eens bij te vermelden… je hebt onze aandacht al. In onze tijd is het gebruikelijk dat je een vrouw iets te drinken aanbiedt, maar Jezus doet alles anders. Hij vraagt de vrouw iets te drinken – moe als hij is van zijn lange wandeltocht.

‘Ik ben een Samaritaanse en U bent een Jood. Welke Jood vraagt een Samaritaanse nu iets te drinken?’ Goede vraag. En met de rest van dit gesprek heb je ons op het puntje van onze stoel, Johannes. Dit ging ergens over! Jezus had een boodschap aan vrouwen en hij doorbreekt de grenzen.

Was jij een van de leerlingen die terugkwam met eten uit de stad? Hoe dan ook, het kan niet anders of Jezus heeft je na afloop pas verteld waar dat gesprek bij de bron van Jakob precies over ging. En het moment waarop jullie arriveren is goed gekozen… juist dan deelt Jezus na een theologisch gesprek zonder omweg mee: IK BEN DE CHRISTUS.

Hoorde je hem dat zo zeggen, Johannes? Waar schrok je het meest van… van die Samaritaanse vrouw of van deze ondubbelzinnige mededeling?

Een vrouw… Een Samaritaanse vrouw… Een vrouw met een zekere reputatie – dat was best spannend hè? Al weten wij niet of zij 5 keer bij een man is vertrokken of door 5 verschillende kerels is gedumpt. Het zou mij niet verbazen als dat laatste het geval was… Hoe dan ook, Jezus is vol van liefde en genade voor deze vrouw, ik vind dat ontroerend mooi. Hij neemt haar vragen serieus, heeft aandacht voor haar pijn en wint haar hart. Ze is zelfs zo onder de indruk dat ze haar waterkruik achterlaat (oog voor detail, Johannes!) en al haar volksgenoten direct gaat vertellen dat ze de Messias gevonden heeft.

De eerste evangelist was een vrouw. Moest jij daar ook om lachen? En liet Jezus een grote glimlach zien toen jullie totaal verbouwereerd aan kwamen lopen?

Heer Jezus, uw aanspreektitel geeft aan dat u Meester bent, maar u bent in alle opzichten een Heer. Wat mooi om te lezen hoe u met deze vrouw omgaat. Ons hart heeft u daarmee ook gewonnen.

Woorden om bij stil te staan (4:13,14)

‘Wie van het water uit deze put drinkt, krijgt weer dorst. Maar wie van het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Dat water zal in hem als een fontein worden, waaruit eeuwig leven voortkomt.’ 

Een lied voor onderweg: Holy Water – WE THE KINGDOM