03 ~ Goed en stoer

Lezen: Johannes 2:1-22

Beste Johannes,

Het is een tof idee dat Jezus zijn eerste wonder op een bruidsfeest verrichtte. En dat deed hij volgens jou pas nadat zijn moeder erom gevraagd had! Heb je hem werkelijk horen zeggen: ‘Laat Mij met rust, het is mijn tijd nog niet’? Het klinkt wat brutaal in mijn oren – en het gekke is dat hij vervolgens tóch precies doet wat zijn moeder gevraagd heeft. Wie kan er nee zeggen tegen zijn moeder?

En dan haar woorden direct daarna: ‘Doe wat hij u zegt.’ Je kunt er gemakkelijk overheen lezen, maar hier spreekt een vrouw met een enorm geloof. Jij vertelt ons hier over het eerste wonderteken dat Jezus verricht, maar zijn moeder had hem bij zich gedragen, de borst gegeven, zijn eerste stapjes laten zetten, grootgebracht met alle zorg en liefde die ze te bieden had. Zij kende hem als geen ander en hij zal haar wel vaker versteld hebben doen staan.

Het ligt voor de hand om te gaan filosoferen over het wonder van water dat in wijn verandert. Het is bijna een uitnodiging voor flauwe grappen en spottende opmerkingen maar jij schrijft het broodnuchter op. Het kan niet anders, de bedienden moeten er met opengevallen mond en knipperende ogen bij gestaan hebben! Zojuist was de laatste druppel wijn uitgeschonken – hoe pijnlijk – en nu zou de bruiloft in het water vallen. Ware het niet dat een VIP niet te beroerd bleek om dit feest én de eer van het paar te redden. Zes grote aarden kruiken, elk met een inhoud van 100 liter, compleet gevuld met de lekkerste wijn. Proost, Meester!

Johannes, ik heb zojuist gelezen dat een joodse bruiloft allerlei bijzondere gebruiken en rituelen kent. Het paar ziet elkaar een paar dagen niet voorafgaand aan het feest. De ouders van de bruid brengen haar naar binnen, samen met de bruidegom staat zij onder de choepa voor de huwelijksceremonie. Dat baldakijn is een symbool voor het nieuwe huis waar het paar gaat wonen. Ze drinken een slokje wijn, de bruid krijgt een gladde ring en tenslotte trapt de bruidegom een glas stuk. Scherven op een feest… Nu is dat een verwijzing naar het verlies van de tempel. Voorzag jij dat toen misschien al?

Ik weet niet of joodse bruiloften in jouw dagen ongeveer net zo verliepen, maar het zet me aan het denken. Zeker omdat je direct na deze geschiedenis vertelt over Jezus die de tempel binnengaat om geld op de grond te smijten, tafels om te kieperen en handelaren hardhandig naar buiten te werken. Als een jaloerse bruidegom die thuis even orde op zaken komt stellen. Wel fijn dat je dit ook vertelt – zo is onze lieve Heer dus óók!

‘Van mijzelf blijft niets over, omdat ik alles geef voor uw huis.’ Dat zijn indrukwekkende woorden, Johannes. Jezus is de gepassioneerde minnaar die voor niemand opzij gaat. De bruidegom én de beschermheer die zichzelf volledig weggeeft. Goed en stoer.

‘Breek deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem weer opbouwen.’ Heer, dat was nog eens een uitspraak! De tempel… dat prachtgebouw – de trots van Jeruzalem… Grootspraak! moeten de tempelbazen gedacht hebben. Maar u bent de echte Baas en weet precies wat u zegt. U maakt elk woord waar!

Woorden om bij stil te staan (2:22)

Later, toen Hij uit de dood was teruggekomen, herinnerden zijn leerlingen zich dat Hij dit gezegd had. Het klopte met wat er in de Boeken staat en zij geloofden het.

Een lied voor onderweg – WATER TO WINE – Hillsong