Mannen…

Op zondagmorgen vroeg gingen ze meteen naar het graf. Ze hadden de speciale kruiden bij zich. Maar ze ontdekten dat de steen voor de ingang was weggerold. Toen ze naar binnen stapten, zagen ze dat het lichaam van de Here Jezus er niet meer was. Ze wisten niet wat ze daarmee aan moesten. Plotseling waren er twee mannen bij hen, in blinkende kleren. De schrik sloeg de vrouwen om het hart en ze bogen zich diep neer. De mannen vroegen: ‘Waarom komt u in een graf zoeken naar de Levende? (Lucas 24:1-5 Het Boek)

Jezus trok intensief op met zijn vrienden. Wij lezen over serieuze gesprekken, scherpzinnige dialogen, schitterende parabels en sensationele gebeurtenissen, maar de mannen hebben natuurlijk ook gewoon samen gedronken en gelachen. Jezus’ tegenstanders beweerden dat hij een ‘veelvraat’ en een ‘drinker’ was en met ‘verkeerde’ mensen omging. (Mattheüs 11:19) Dat zal wel zwaar overdreven zijn, maar Jezus was niet ongezellig.

Petrus was een daadkrachtige kerel. Iets te voortvarend, zelfs. Hij meende wat hij zei, maar reageerde vaak in een opwelling of sprak voor zijn beurt.

Aan de vooravond van zijn dood vraagt Jezus zijn vrienden om met hem te waken. Vervolgens vallen ze in slaap… Petrus laat zijn Meester drie keer lelijk in de steek. Hij komt stoer over, maar blijkt bang.

Gelukkig weten we dat Johannes bij de executie van zijn volmaakt onschuldige Vriend wél aanwezig is. Samen met Maria, moeder van Jezus, en twee andere Maria’s (Johannes 19:25). Die lieve Johannes, die sterke vrouwen… zij toonden liefde, moed en trouw.   

Het is niet dat Jezus’ kruisiging en opstanding totaal onverwacht kwamen.

Lees dit:

“Van toen af begon Jezus zijn leerlingen duidelijk te maken dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en daar verschrikkelijke dingen zou meemaken. Hij zou in de handen van de verantwoordelijke oudsten, priesters en bijbelgeleerden vallen en gedood worden. Maar op de derde dag zou Hij weer levend worden. Petrus nam Hem apart om Hem terecht te wijzen. ‘Dat mag niet, Here,’ zei hij. ‘God zal ervoor zorgen dat U zoiets niet overkomt.’” (Mattheüs 16:21-22 Het Boek)

Petrus! Hij heeft gehoord maar niet geluisterd. Hij denkt dat hij de Meester moet corrigeren. Later vertelt Jezus hoe Petrus zelf aan zijn einde gaat komen en direct daarna begint Petrus over de toekomst van Johannes. Heeft hij eigenlijk wel gehoord wat Jezus net gezegd heeft? Jezus antwoordde: “Als Ik wil dat hij blijft tot Ik terugkom, is dat niet jouw zaak. Het enige wat jij moet doen, is Mij volgen.’” (context Johannes 21:18-22)

Het zijn vrouwen die de primeur van het lege graf gegund wordt. Pas later komen Johannes en Petrus aangerend (Johannes liep harder). De vrouwen waren gekomen om Jezus’ lichaam te balsemen. Maar ze kregen de schrik van hun leven. Dit hadden zij niet zien aankomen. En datzelfde geldt voor de vrienden van Jezus die vooraf precies verteld was wat er zou gaan gebeuren.

Wat luisteren wij, mensen, toch slecht! Of moet ik zeggen: wat luisteren wij, mannen, toch slecht?