
Van twaalf tot drie uur hing er een dichte duisternis over het hele land. Om ongeveer drie uur riep Jezus: ‘Eli, Eli, lama sabachtani?’ Dat betekent: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?’ Sommigen van de mensen die daar stonden, hadden het niet goed verstaan. Zij dachten dat Hij om Elia riep. Een van hen haalde vlug een spons, liet er zure wijn intrekken en stak die op een stok. Hij hield die omhoog en liet Jezus ervan drinken. Maar de anderen zeiden: ‘Wacht! Laten we eens zien of Elia Hem komt redden.’ (Mattheüs 27:45-49 Het Boek)
Het licht dat bij de schepping tevoorschijn werd geroepen, was op deze dag opgeslokt door diepe duisternis. Als nu nog niet duidelijk was dat Jezus totaal verloren had, wat moest er dan nog meer gebeuren?
De haatdragende mensen die in het donker naar dit schouwspel tuurden dachten dat ze de winst hadden binnengehaald. “Wacht, hij roept iets”, zei een van hen. “Volgens mij vraagt hij hulp aan Elia!”, beweerde iemand. “Laten we eens zien of die hem te hulp schiet.”
Maar Jezus riep tot God. En zijn kreet was niet zomaar een hulproep, het was een uiting van diepe eenzaamheid en onpeilbaar verdriet. Nooit had Jezus los van zijn Vader geleefd, nu ervaarde hij de totale godverlatenheid. Donkerder kan het niet worden.
In de tuin van Gethsémané had Jezus tegen deze duisternis opgezien. Hij had bittere tranen gehuild en de angst liet hem volgens Lucas zelfs grote druppels bloed zweten – een zeldzaam verschijnsel dat kan optreden bij extreme stress.
Tot driemaal had Jezus zijn Vader gevraagd of er echt geen andere oplossing was. Kennelijk niet. Jezus bleef gehoorzaam. Hij maakte zijn drie leerlingen wakker – die na de eerste pijnlijke vraag (‘Konden jullie niet een uur met Mij wakker blijven?’) – opnieuw door slaap waren overmand.
Bij het kruis van Jezus lijkt het erop dat God ook slaapt. De Zoon kan nog zo hard om zijn Vader schreeuwen – het licht gaat nu niet aan. De omstanders laten hun onbenul zien en bieden Jezus een spons met zure wijn. Het beeld is compleet – het licht is uit, de tranen zijn bitter, de druiven zijn zuur.
Er zijn uitleggers die denken dat de omstanders Jezus verkeerd hebben verstaan, er zijn er ook die menen dat ze hem wel begrepen maar de spot met hem dreven. Hoe het ook zij, Jezus riep niet zomaar iets in zijn wanhoop. Zijn woorden vormen een echo van deze woorden van koning David:
O God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten? Ik schreeuw om uitkomst, maar die is ver van mij. Ik huil om hulp. (Psalm 2:2)
Mocht je op donkere momenten in je leven denken dat de hemel op slot zit en dat God geen gehoor geeft – je bevindt je dan in koninklijk gezelschap. Houd vol, vrees niet, het licht komt stralend terug. Eens kijken wie hier wint!
Maar op deze dag van de kruisiging is het nog aardedonker. De duisternis haalt op Golgotha een schijnoverwinning. Wacht maar tot de hemel weer spreekt. Er zal weer Licht zijn – een nieuwe schepping.
Het Woord brengt licht. Maar er zijn veel donkere pagina’s die een duister decor bieden. Tegen die sombere achtergrond straalt de Morgenster helder en schitterend. Gods perfecte Diamant snijdt hier de duisternis finaal aan flarden. Met zijn armen en voeten vastgespijkerd aan het hout. Mijn Heer!
Blogpost geschreven als bijdrage aan Maand van de Bijbel. Voel je vrij om deze teksten met bronvermelding te delen, maar gebruik daarbij steeds de hashtag #MVDBblogs ZIE LINKS NAAR ANDERE BLOGS HIER
THE CROSS MADE THE CHANGE – COMMON HYMNAL
When they saw Jesus, they saw a teenage mother
They saw an unbelieving brother, just a man in poverty
But when I see Jesus, I see the sovereign and a savior
I see the healer of the nations, I see the stone rolled away
Nobody thought that this son of sorrows
Would be broken for love to fix our tomorrows
CHORUS
But it’s the cross that made the change
It’s the cross that made the change
And I’ll let everybody know
That it’s the cross that made the change
When they saw Jesus, they saw a rebel and a problem
They did everything to stop him, even put him on a tree
But I when see Jesus, I see the sovereign and the savior
I see the healer of the nations, I see the glory from Galilee
Now when we see Jesus we become like Jesus
When we know how he sees us, we will never be the same
Written by Justin Gray (BMI), Kevin Dailey (SESAC), Aaron Strumpell (ASCAP) © 2018 Common Hymnal Digital (BMI), Every Nation Songcasting (BMI), Common Hymnal Online (SESAC), Kip Central (SESAC), Common Hymnal Publishing (ASCAP), Thirsty Dirt Records (ASCAP) (admin by CapitolCMGPublishing.com). CCLI 7123291.
Voel je vrij en reageer