Van generatie op generatie

Laat ieder, zolang de zon schijnt en de maan ʼs nachts aan de hemel staat, ontzag voor U hebben. Van generatie op generatie. (Psalm 72:5 Het Boek)

Een paar jaar geleden logeerde ik in een klooster. We waren bijeen met gelovigen uit de breedte van kerkelijk Nederland om samen na te denken over, en te bidden voor, de eenheid onder christenen. De bijeenkomst heeft een paar keer plaatsgevonden en het is bijzonder te merken hoe scheidslijnen kunnen verdwijnen in zo’n ontmoeting.

Tegelijkertijd werd ook duidelijk dat er een aantal muren en scheidingswandjes tussen gelovigen in staan die zich niet zomaar laten doorbreken. Vaak richten we ons meer op de verschillen dan op de overeenkomsten. De variatie aan geloofstradities en -vormen is echter ook een rijkdom. Mensen zijn niet hetzelfde, kerken ook niet. Leve het verschil, vier de eenheid in verscheidenheid!

Je kunt veel leren van de wijze waarop een ander het geloof vormgeeft en beleeft. Er zijn meer manieren om iets goed te doen.

Wanneer je in een klooster te gast bent, is het vanzelfsprekend dat je ook het ritme en de gebruiken van zo’n geloofsgemeenschap volgt. Zo maakte ik diensten mee die op een heel andere manier werden vormgegeven dan ik gewend ben. Ik was onder de indruk van de wijze waarop de broeders van het klooster respectvol stilstonden bij leden van hun gemeenschap van voorbije generaties. De naam van een overleden broeder werd genoemd en er werd verteld wat hij betekend had – ook in het vertrouwen dat niet alleen zijn naam en de herinnering voortleefde, maar dat hij in Christus ook was opgenomen in de gemeenschap van heiligen in Gods licht.

Wanneer je deel bent van een kloosterorde, hoor je niet alleen bij de groep van dat moment, maar voeg je je in een lange rij die zich door de eeuwen heen uitstrekt. Je hebt een soort stamboom zonder bloedband met broeders of zusters die van generatie op generatie het Licht van Christus aan elkaar doorgeven.

Paulus schrijft dat wij samen met alle gelovigen mogen zien hoe breed, lang, hoog en diep de liefde van Christus is. (Efeziërs 3:18). Als gelovig individu heb je daar maar beperkt zicht op. Pas in de gemeenschap van Jezus-volgelingen allertijden krijgen we een liefdevol totaalbeeld – met minstens 4 dimensies… voor wie goed heeft opgelet en meegeteld!  

Van generatie op generatie, nooit liet U ons in de steek!

Deze overdenking schreef ik voor Preek door de week van de Meerkerk, Hoofddorp.