Een kleine bloemlezing

Gelijk maar uit de kast komen. Ik ben een bloemenman. Denk er eens over na. Je noemt niemand een bloemenvrouw, zelfs niet wanneer zij in de fleurige handel zit. Bloemenmeisjes – die kennen we wel. Vooral als je, zoals ik, uit Haarlem komt. Maar ik dwaal nu al af.

Niet stoer

Ik heb altijd van bloemen gehouden en ik meen dat de liefde wederzijds is. Stoer is het niet, bloemenliefde. Bij boekpresentaties ben ik geneigd om een bloemetje mee te nemen voor een vrouw en een flesje wijn voor een man. Noem mij maar een smerige seksist.

Voor auteur Norman Viss had ik ter gelegenheid van de feestelijke presentatie van zijn boek ‘Samen sterker’ ooit ook een flesje wijn meegebracht. In mijn praatje zei ik dat ik voor hem geen bloemen had meegenomen omdat ik dat niet zo stoer vond. Hij nam de fles wijn dankbaar in ontvangst maar zei wat later in zijn dankwoord: “Je hebt het wel voor mij verpest. Ik heb namelijk een bos bloemen voor jou meegenomen.”

Binnenemmer

Onze zoon Robin woont op zichzelf. Hij heeft online planten gekocht die elk een naam hebben (let wel, een mensennaam). Je wordt geacht goed te zorgen voor Johanna of Bastiaan. Via een app krijg je meen ik zelfs meldingen over de verzorging: “Ping! Conny voelt zich wat verwaarloosd. Zeg iets aardigs en bewater haar liefdevol en aandachtig”. Zoiets. Voor mijn zoon is dit niet vreemd, hij praat ook tegen lampen en speakers. En zij reageren – geloof het of niet.

Wij gingen onlangs bij Robin op bezoek en ik nam een bos bloemen voor hem mee zoals ik dat ook voor mijn uitwonende dochter en schoonzoon doe. Ik leer snel. Dat deed ik in de veronderstelling dat hij wel ergens in zijn appartement een vaas zou hebben verstopt. Dat zal toch wel? Niet dus. Geen nood, Robin stond nog een tijdje in de keuken in wat pannetjes te roeren, ik had dus alle tijd om snel ergens een vaas te kopen. Die tijd had ik wel, maar alleen eetgelegenheden en supermarkten waren rond dit uur nog open en daar heeft men zelden een bloemenvaas in de aanbieding.

Pas in de derde supermarkt zag ik iets wat met wat fantasie voor een bloemenvaas zou kunnen doorgaan: een grote glazen pot gevuld met olijven. Geen idee of Robin olijven lust. Maar zelfs dan, wat moet die jongen met zo’n enorme hoeveelheid? Kalm en verstandig als ik ben keek ik speurend verder. Voor een bodemprijs zag ik een doosje staan waarin een mini-pedaalemmer zich schuilhield. Maar ik zie zulke dingen en ik kijk zelfs nóg dieper door de verpakking heen. Die zwarte binnenemmer kan prima als tijdelijke vaas dienen en daarna houdt mijn jongen er ook nog iets nuttigs aan over.

Ik vrees nu dat ik in december een kleine pedaalemmer cadeau krijg, maar ik zal blij verrast reageren. Een pedaalvaas! Hoef ik nooit meer bloemen weg te gooien!

Frank is geen chagrijn

In mijn blogpost ‘Weg droombaan‘ schreef ik over mijn verlangen naar een baan met veel verantwoordelijkheden maar zonder stress. Een beetje als rozen zonder doornen. Mijn broer Frank, een van de unieke en dierbare mensen die mijn schrijfsels daadwerkelijk lezen, bleef haken bij de zin die er bij mij al schrijvend spontaan was uitgefloept: “chagrijnen kopen nooit bloemen”. Zelf was ik daar wel content mee.

Let’s put this straight. Frank koopt uit overtuiging geen bloemen maar hij is allesbehalve een somberman. Hij meldt dat er in de bloementeelt kwistig met gif gespoten wordt en je wilt niet weten hoe belastend het transport van al dat kleurigs en fleurigs is. Tenminste, ik had het liever niet geweten.

Als je er wel even bij wilt stilstaan – ik heb nog een oude rozige blogpost voor je. Ook leuk om te weten: ik wist bij het schrijven van die blogpost nagenoeg niets over Ethiopië maar niet lang daarna liep ik door het centrum van Addis Abeba en stal een moslimmeisje mijn hart met haar zelf geplukte bloemetjes. Dat soort dingen overkomen mij. Ik kreeg de kans om veel rozen van Ethiopië in de ogen te kijken en dat was een onvergetelijke ervaring. Ze hebben elk een bijzondere naam en ze zijn stuk voor stuk prachtig. Bloemen kopen kunnen ze meestal niet en chagrijnen ben ik er nergens tegengekomen.