Ooit heb ik een schaap gekeerd. Het dier lag op z’n rug op een dijk en ik had gehoord dat een schaap dan compleet hulpeloos en weerloos is. Ik moest daar weer aan denken toen ik vandaag onderstaande overdenking schreef voor Preek door de week van de Meerkerk.
Jezus vertelde hen deze gelijkenis, maar ze begrepen niet wat Hij bedoelde. (Johannes 10:6 HSV)
Het is zo’n mooi, pastoraal beeld: de herder die een lammetje op zijn schouders terug naar de kudde draagt. ‘Nou, niet meer weglopen, lief lammetje.’
We hebben er een te zoet beeld van gemaakt. De bijbelse herder is een sterke kerel die door weer en wind, bij dag en nacht en in gevaarlijke omstandigheden over het welzijn van de kudde waakt. Die hele kudde is belangrijk – het is het wandelende kapitaal van de baas. De herder loopt niet door de velden zodat toeristen mooie foto’s kunnen maken en dichters psalmen kunnen schrijven. Hij doet gewoon zijn onromantische werk.
En wat mooi hè, die gelijkenissen van Jezus. Hij geeft zijn boodschap door in beeldende verhalen zodat iedereen Hem kan begrijpen.
Vergeet het maar. Jezus sprak inderdaad in gelijkenissen, maar het is zeker niet zo dat zijn gehoor direct doorhad wat de boodschap was. Ze vonden ongetwijfeld dat Jezus een Meester Verhalenverteller was. Ze hingen aan zijn lippen – zoals wij dat indirect nog altijd doen. Maar drong de diepte van zijn boodschap echt direct door?
Zelfs Nicodemus, een geleerde, vrome man, begreep Jezus niet onmiddelijk. De Samaritaanse vrouw bij de put, een wereldwijze, intelligente dame, leefde aanvankelijk in de veronderstelling dat Jezus het gewoon over putwater had – en niet over het eeuwige leven. En wij? We vinden het wel grappig dat de mensen rondom Jezus vaak totaal op het verkeerde been stonden.
Maar… snappen wij de Meester dan wel?
Je bent een schaap. Je hoort bij een kudde. Je moet doen wat de Herder zegt. Dat zijn al drie momenten voor eigenwijze mensen om af te haken.
Ben je er nog?
De Meester spreekt tot de verbeelding met zijn gelijkenissen. En wij moeten niet denken dat we het al snappen als we er eindeloos veel preken, bijbelstudies en liedjes over gehoord hebben.
Dit is mijn tip: wat stoort je het meest in de beelden die Jezus gebruikt? Wanneer raakt Hij bij jou een open zenuw? Dat is het punt waar je kennelijk geraakt moet worden. Het pijnpunt.
Schapen staan niet bekend als de slimste dieren. Ze kunnen zich amper verdedigen en als ze omver vallen moet er vaak iemand komen om ze weer op de poten te zetten. Ze blaten en mekkeren.
Maar wie door de deur naar binnen gaat, die is herder van de schapen.
Voor hem doet de deurwachter open en de schapen horen zijn stem, en hij roept zijn eigen schapen bij hun naam en leidt ze naar buiten.
En wanneer hij zijn eigen schapen naar buiten gedreven heeft, gaat hij voor hen uit, en de schapen volgen hem, omdat zij zijn stem kennen. (Johannes 10:2-5 HSV)
Voel je vrij en reageer