Onbevangen

Kon ik m’n trots maar laten varen
En als een onbevangen kind
Niet denken aan mijn goede goed
Of wat een ander ervan vindt

Kon ik die ene stap maar zetten
Die zoveel saaie treden scheelt
Zoals een kind dat durft te doen
Wanneer het met het leven speelt

Wie niemand tikt of mee wil vragen
Blijft aan de kant en doet geen dans
Zo’n kleine stap is er maar nodig
Wie kiest voor een gemiste kans?

Ik kom er weer, het boeit niet langer
De status, leeftijd of m’n baan
Die ernst kan ik wel even missen
Ik zal me heerlijk laten gaan