Afgelopen zaterdag was ik te gast bij de Open Doors Dag in Utrecht. Elke plaats in de grote hal van de Jaarbeurs was bezet – alleen dat al was een bemoedigend en indrukwekkend feit. De getuigenissen van vervolgde christenen die dapper standhouden in landen waar de kerk vervolgd wordt, zorgden ervoor dat ik aan het eind van de dag met nóg meer overtuiging en energie naar buiten stapte. De verhalen zingen nog rond in mijn hoofd, maar ook een gevoel dat alleen te benoemen is als een mix van dankbaarheid en schaamte is bij mij blijven hangen. Ja, we hebben hier zorgen en moeilijkheden. Maar wat zijn onze levensomstandigheden comfortabel in vergelijking met die van veel geloofsgenoten buiten onze grenzen. We hebben veel om voor te danken en weinig om over te klagen. En hoe beschamend is het eigenlijk dat we onze vrijheid nog maar zo beperkt benutten, hoe bedroevend is het dat ons geloofsvlammetje zo weinig kracht uitstraalt naar de buitenwereld. Of zie ik het nu te somber? ‘Jullie hebben te weinig passie’ – dat is een mening die tot ons komt vanuit de vervolgde kerk. Jurjen ten Brinke (Hoop voor Noord) was de brenger van die boodschap. Hij voelde zich erdoor aangesproken en vroeg zich af of we werkelijk tekortschieten in beleving. Ik reageer net zo. En ik ga nog fermer staan voor waar ik in geloof. Of beter: voor Hem in wie ik geloof!
Laat me je vertellen over een boek dat ik recent mocht uitgeven bij Ark Media: “Blijf staan voor Christus – Het levensverhaal van een moedige christen uit China”, geschreven door Zhang Rongliang en Eugene Bach.
GELOOFSOVERTUIGING
De laatste jaren heb ik diverse boeken mogen publiceren met verhalen over en uit de vervolgde kerk. Het getuigenis van Joseph Bondarenko (die ik ook persoonlijk mocht ontmoeten!), een man die in de zwaarst denkbare omstandigheden standhield ten tijde van communistisch Rusland, maakte diepe indruk op me. Wanneer het christelijke geloof je, oppervlakkig bezien, alleen maar vervolging en ellende oplevert… waarom zou je dan blijven vasthouden aan je overtuigingen? Het is feitelijk geen vraag. Een hobby kun je opgeven, een diepe geloofsovertuiging niet. Het Sovjet imperium zakte als een kaartenhuis ineen, maar ‘staatsvijand’ Joseph Bondarenko zag ik als een oude, maar blijmoedig gelovige man op het podium staan. Meer dan overwinnaar!
Zhang Rongliang is ook zo’n -relatief- onbekende held. Hij wordt in China beschouwd als een van de grote leiders van de ondergrondse kerk (de zgn. huiskerken). Denk dan niet aan kleine geheime genootschappen van bange christenen die in kelders bij elkaar schuilen, maar stel je een hecht verknoopte geloofsgemeenschap voor van miljoenen (jazeker!) overtuigde christenen die samen voor een explosieve groei van de christelijke geloofsgemeenschap in China hebben gezorgd. Met Gods hulp, uiteraard. Voor wie meer wil weten over de omvang en groei van de kerk in China: dit boek mocht ik ook ooit uitgeven en het heeft mijn kijk op de Chinese kerk ingrijpend veranderd!
MOEDIG
Er zijn statistieken over de kerk van China – en het lijkt erop dat deze nog vaak aan de conservatieve kant blijven hangen – maar er zijn bovenal persoonlijke getuigenissen die nog meer tot de verbeelding spreken dan grafieken en tabellen. Het persoonlijke verhaal van Zhang Rongliang is daar een aansprekend voorbeeld van. Deze man gaf een veelbelovende carrière in de communistische partij van China op om zijn Heer te volgen – dwars tegen de verdrukking in. Hij betaalde persoonlijk een enorme prijs voor zijn standvastigheid, maar net als Joseph Bondarenko hield hij zijn rug recht onder de zwaarste druk. Hongersnood, de Culturele Revolutie, gevangenschap, dwangarbeid – decennialang is het geloof van deze man zwaar op de proef gesteld. Op een beslissend moment in zijn leven werd hij voor de keuze gesteld: zou hij zijn geloof afzweren om te kunnen genieten van een goed bestaan in dienst van het communistische regime? Zhang Rongliang hoefde er niet lang over na te denken. Hij had zijn hartskeuze gemaakt en bleef moedig staan voor Christus.
‘Denk eraan, Zhang, dit is je laatste kans. Je krijgt er niet nog een. Dit is echt heel belangrijk. Het zou nog weleens de belangrijkste brief van je leven kunnen zijn, dus neem hem alsjeblieft serieus. Wat je in deze brief zet, bepaalt je bestemming.” (…) ‘Op dat moment ontving ik de kracht om mijn besluit te nemen. Ik zei: ‘Jezus, U bent het enige dat belangrijk is voor mij. U bent het allerbelangrijkste in dit leven. Hoe zou ik iets anders kunnen doen dan kiezen voor U?’ De volgende ochtend overhandigde ik mijn brief. De laatste regels luidden: ‘Ik sta voor Christus – hoe ontzagwekkend groot is de verlossing die Hij heeft gebracht; niets is daarmee te vergelijken.’ Toen ik mijn brief kwam inleveren, waren er meerdere mensen aanwezig op het hoofdkantoor. Een van de functionarissen die mijn brief had aangepakt las hem en werd boos. ‘Dit is wat je me geeft?’ grauwde hij. ‘Dit is het,’ zei ik vol vertrouwen. ‘Je speelt met je leven, jongen. Weet je zeker dat je hier geen spijt van krijgt?’ ‘Ik weet het zeker,’ antwoordde ik.
EENHEID IN VERSCHEIDENHEID
Christenen in ons land kunnen ongelofelijk veel leren van hun geloofsgenoten uit China (en uit andere landen waar de kerk zwaar onder druk staat). Natuurlijk is de geloofsmoed voorbeeldig, maar de eenvoud, de dienstbaarheid, de bescheidenheid die veel mensen kenmerkt moet ons evenzeer aanspreken. Aan het eind van zijn (levens)verhaal worstelt Zhang Rongliang met het feit dat de ondergrondse kerk in stromingen opsplitst. Hij had zich altijd ingezet voor de eenheid van de kerk van Christus, maar moest zich neerleggen bij het feit dat de kerk zich in zijtakken verdeelde. Ik wil niet teveel prijsgeven – echt, lees dit boek zelf als je geïnspireerd en bemoedigd wilt worden – maar graag geef ik een citaat uit het laatste gedeelte van ‘Blijf staan voor Christus’ omdat hier de nederige mentaliteit – de ootmoed – van een geloofsheld uit spreekt:
Ik had dolgraag gewild dat we allemaal in hetzelfde netwerk waren gebleven, maar omdat God zijn weg gegaan is in plaats van mij mijn zin te geven, zijn er vandaag de dag gemeentes op plaatsen waar ze er eerder niet waren. Er zijn mensen tot geloof gekomen die anders misschien nooit van Jezus gehoord hadden, omdat de rivier te ver van hun leefwereld verwijderd was. De kerk die wij vandaag de dag zien in China, is door God zelf gemaakt! Zijn wegen zijn zoveel hoger dan mijn wegen en Hij brengt getuigenissen voort uit elke beproeving.”
Blijf staan voor Christus, Het levensverhaal van een moedige christen uit China, Zhang Rongliang en Eugene Bach, Ark Media, Amsterdam 2017. Paperback, 256 pag., € 14,95
Paul Abspoel 
Voel je vrij en reageer